تبلیغات
تبلیغات
آمار بازدید
کل بازدید :
افراد آنلاین :
| |
وب : | |
پیام : | |
2+2=: | |
(Refresh) |
<-PollItems->
<-PollName->
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 2235
بازدید هفته : 3938
بازدید ماه : 8720
بازدید کل : 366126
تعداد مطالب : 3740
تعداد نظرات : 98
تعداد آنلاین : 1
تبلیغات
امروز اول ماه می روز جهانی کارگر است، در حالیکه شماری زیادی از کارگران افغانستان از بیکاری و وضعیت بد اقتصادی به سطوح آمده اند
امروز مصادف است با روز جهانی کارگر است اما در افغانستان در حال حاضر3 میلیون نفر بی کارند و با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند.
وزارت کار و امور اجتماعی می گوید که بیشتر ناامنی های موجود بستگی مستقیم با بیکاری جوانان در کشور دارد.
به گفته این وزارت ، هیچ اقدامی برای کاریابی در افغانستان نیز صورت نگرفته است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper.com)، کارگران می گویند که در حال حاضر زندگی بخور و نمیر دارند و دولت در ده سال گذشته هیچ توجهی به ایجاد کار نکرده است.
در حال حاضر با گذشتن از سر چهار راهی های شهر کابل، آنچه بیشتر جلب توجه میکند موجودیت گروه هایی از کارگران است که بی صبرانه منتظر دریافت کار هستند. ساعت ها را در این محل ایستاده اند اما بدون اینکه کاری بیابند، دوباره به خانه هایشان بر می گردند.
اینها مردانی هستند که برای دریافت کار به اینجا آمدند و منتظر هستند تا با دریافت کار موفق به خرید لقمه نان برای خانواده شان گردند.
هرچند به نظر میرسد که از انتظار کشیدن برای دریافت کار خسته شدند اما با آن هم به این کارشان ادامه می دهند.
با این همه مشکلاتی که بر سر راه کارگران قرار دارد، پولیس هم به دلیل امنیتی می خواهد، جلو ازدهام بیش از حد مردم را بگیرد.
به باوراین کارگران اگر بخشی از پولهای کمک شده به افغانستان حیف و میل نمی شد و با این پول ها کارخانه ها می ساختند، اکنون آنان برای یافتن کار بر روی جاده ها سرگردان نمی بودند.
به اساس ارقام وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان در این کشور 9 میلیون نفر واجد شرایط کار وجود دارد.
سخنگوی این وزارت می گوید که بیکاری در افغانستان بستگی مستقیم با ناامنی ها در کشور دارد. اما برای حل مشکل مردم بیکار در افغانستان چکاری صورت گرفته است؟
به باور مردم روز بروز شمار بیکاران در افغانستان افزایش می یابد.
آگاهان امور اقتصادی به این نظر اند که آوازه های خروج نیروهای بین المللی سبب شده است تا شمار سرمایه گذاری ها در افغانستان کاهش یابد و این سبب می شود تا تعداد بیکاران در افغانستان نیز افزایش بیابد.
امروزه کارگران کشور با دشواری های زیادی و در برخی موارد حتی با محروم شدن از حقوق اساسی شان بانبود بیمه کار و تقاعد، نبود حقوق مناسب، اخراج یک جانبه و ده ها مورد دیگر روبروهستند.
از سوی هم گفته می شود که در سال های اخیر شمار زیادی از کارگران کشور به بهانه هایی مانند، فروش کارخانه ها، ماهر نبودن و ده ها مورد دیگر از کار اخراج شدند.
اکنون پرسش به میان می آید که، آیا سرنوشت این کارگران همین گونه باقی خواهد ماند؟
نظرات شما عزیزان: